Een rechter moet het recht op bewijs respecteren, ook als het gaat om een deskundigenonderzoek

Elke partij in het geding mag de rechter verzoeken om bewijs te verzamelen dat ze zelf niet heeft. De rechter oordeelt over de eventuele onderzoeksmaatregelen die dat bewijs kunnen vergaren. In deze zaak ging het om een deskundigenonderzoek, dat de rechter onterecht weigerde.

Het ging om een geschil tussen twee particulieren en een architect.

In eerste instantie werd een deskundigenonderzoek bevolen om alle werkzaamheden te onderzoeken en de eventuele gebreken, defecten en fouten te beschrijven. Ook de werken en kosten om die nodig waren om de gebreken te herstellen, moesten worden beschreven. Aan het einde stelde de deskundige vast dat de kosten hoger waren dan het voorziene budget.

De particulieren wilden zich daarom laten compenseren voor deze budgetoverschrijdingen. Ze dienden daartoe een verzoek in voor een aanvullend deskundigenonderzoek, zodat duidelijk werd wat de huidige marktwaarde van hun pand was. De rechter weigerde dit verzoek omdat het de zaak nodeloos zou vertragen. Dezelfde rechter besliste wel dat de architect een fout had gemaakt, maar dat de eisers daardoor geen schade hadden geleden, gezien hun gebouw in waarde was gestegen.

Het Hof van Cassatie oordeelde echter dat dit een schending is van het recht op bewijs. Dat recht houdt namelijk in dat elke partij om bewijs kan verzoeken waarover ze zelf niet beschikt. De rechter oordeelt over de eventuele onderzoeksmaatregelen om dit bewijs te verkrijgen.

Door te oordelen dat eisers dit onderzoek eerder hadden kunnen vragen, miskende de rechter hun recht op bewijs.