Erkenning tot staatloosheid is rechterlijke beslissing met gevolgen, zoals een verblijfsrecht
De wetgeving voorziet niet dat een beslissing tot staatloosheid leidt tot een wettig verblijf in ons land. Toch moet deze beslissing gevolgen hebben, zeggen de hoogste rechtscolleges. Een verblijfsrecht is een logisch gevolg van de staatloosheid.

Een staatloze of apatride is een persoon die kan aantonen dat die geen nationaliteit heeft: deze persoon wordt door geen enkel land erkend als een burger.
Mensen in deze situatie kunnen in België een procedure tot staatloosheid starten. Deze procedure geeft momenteel geen recht op de Belgische nationaliteit, noch een recht om legaal in België te verblijven. Wie een verblijfsrecht wil, moet dat aanvragen via een verblijfsprocedure zoals asiel, gezinshereniging of een humanitaire regularisatie.
Het Grondwettelijk Hof heeft in het verleden al geoordeeld dat de erkenning als staatloze wel een verblijfsrecht zou moeten opleveren. De wet is echter nooit aangepast.
In een recent arrest van het Hof van Cassatie had een Palestijnse man met het statuut van staatloze geprobeerd een verblijfsrecht aan te vragen. Dat werd hem echter geweigerd, omdat hij niet kon aantonen dat hij geen verblijfsrecht kon krijgen in Palestina.
Het Hof besliste echter dat het voldoende was dat hij in België al erkend was als staatloze. Op die basis, en zonder te voldoen aan verdere voorwaarden, moet hij hier een verblijfsrecht kunnen krijgen, net zoals een vluchteling.